Nu we hebben geleerd hoe je 'nee bedankt' zegt in het mallagassi wordt het een stuk makkelijker om alle straatverkopers in Antsirabe effectief en toch vriendelijk af te wijzen. De mallagassi zijn hele vriendelijke mensen. Een glimlach wordt hartelijk beantwoord en een klein grapje brengt al snel ontspanning.
Langs de weg roepen kinderen consequent Vahaza! (blanke). Ze oefenen graag frans met ons, hele dorpen vragen: "comment tu 't appele? wij antwoorden netjes en oefenen dan dezelfde vraag in het malagassi.
In tegenstelling tot de meeste andere, voornamelijk franse, toeristen zijn we behoorlijk onder gedompeld in het malagassische leven. We reizen per taxi-brousse, een 12 persoonsbusje dat pas vol raakt bij 22 mensen en 4 kippen. Raampjes open, muziek hard.
De fransen reizen vooral per 4x4 met prive chauffeur. We komen ze tegen als we in een iets te duur hotel slapen om bij te komen van een jungletocht.
Zonder kunstlicht duren de dagen hier van 5:00 tot 17:00 uur. Ver voor het middaguur brandt de zon al heet, maar de lucht is koel en de regenbuien verkoelen fijn. Als het 's nachts helder is zien we oor het eerst de sterren van het zuidelijk halfrond. En veel ook! Ze draaien tegen de klok in langs de hemel.
Vandaag laten we de jungle en de hoogvlakte van Antsirabe achter ons. Tijd voor een kennismaking met de droge westkust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten